حرکت فعل اصلی در فارسی(رویکردی کمینه گرا)

در مقاله حاضر، در چارچوب برنامه کمینه گرا و بر پایه نظریه گروه فعلی لایه ای، جایگاه روساختی فعل اصلی را در زبان فارسی بررسی می کنیم.بدین منظور، نخست درباره ترتیب کلمه ها در این زبان و ساخت درونی گروه فعلی سخن می گوییم؛ سپس جایگاه هسته گروه زمان فارسی را بررسی می کنیم و بر اساس آموزه های نظری و شواهد تجربی، نشان می دهیم که در این زبان، زمان در شمار مقوله های گروهی هسته پایان قرار دارد؛ آن گاه از چگونگی نشان گذاری عنصر زمان بر فعل اصلی سخن می گوییم و پیشنهاد می کنیم در این فرایند، فعل اصلی از درون گروه فعلی کوچک خارج شود و به هسته گروه زمان و در صورت وجود داشتن فعل کمکی «بودن» در ساختار جمله، به هسته گروه نمود کامل، پیوسته شود؛ به گفته دقیق تر، بر مبنای این تحلیل، مشخصه تصریب فعل اصلی در فارسی مانند زبان فرانسه و بر خلاف انگلیسی قوی است و در روند بازبینی خود، سبب ارتقای این فعل به گروه بازبینی کننده می شود.جایگاه قیدهای گروه فعلی، حذف گروه فعلی، ساخت پرسش تأییدی، و تعامل زمان با نمود کامل، شواهدی برای تأیید این فرضیه فراهم می آورند.